Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

z imienia i nazwiska

См. также в других словарях:

  • nazwać — dk IX, nazwaćzwę, nazwaćzwiesz, nazwaćzwij, nazwaćał, nazwaćany nazywać ndk I, nazwaćam, nazwaćasz, nazwaćają, nazwaćaj, nazwaćał, nazwaćany 1. «oznaczyć, określić nazwą, mianem, imieniem, epitetem, nadać nazwę, miano, imię, przezwisko»… …   Słownik języka polskiego

  • imienny — imiennynni 1. «określający kogoś z imienia i nazwiska; zawierający spis nazwisk» Imienna lista. Imienne zaproszenie. 2. jęz. «odnoszący się do imienia jako części mowy, obejmujący wyrazy (rzeczowniki, przymiotniki, imiesłowy, zaimki, liczebniki)… …   Słownik języka polskiego

  • wypominki — blp, D. wypominkików rel. «modlitwy odmawiane w kościele za dusze zmarłych, których wymienia się z imienia lub z imienia i nazwiska» ∆ Dać na wypominki «dać ofiarę za wymienienie zmarłego w wypominkach» …   Słownik języka polskiego

  • wypominki — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. wypominkików {{/stl 8}}{{stl 7}} modlitwa w intencji (wymienionych z imienia, bądź imienia i nazwiska) zmarłych {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… …   Słownik frazeologiczny

  • cyfra — ż IV, CMs. cyfrafrze; lm D. cyfr 1. «znak graficzny liczby» Kolumna cyfr. ∆ Cyfry arabskie «cyfry rozpowszechnione przez Arabów, używane współcześnie w całym świecie» ∆ Cyfry rzymskie «cyfry wprowadzone w starożytnym Rzymie, dziś używane niekiedy …   Słownik języka polskiego

  • inicjał — m IV, D. u, Ms. inicjałale; lm M. y 1. zwykle w lm «początkowe litery imienia i nazwiska; monogram» Podpisać się, podpisać coś inicjałami. Bielizna znaczona inicjałami. 2. «litera rozpoczynająca rozdział lub partię tekstu, wyróżniająca się… …   Słownik języka polskiego

  • kryptogram — m IV, D. u, Ms. kryptogrammie; lm M. y 1. «tekst (napis, dokument, pismo itp.) złożony ze znaków zrozumiałych tylko dla wtajemniczonych» 2. «znak nieliterowy używany zamiast imienia i nazwiska; rodzaj pseudonimu, np. ***» ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

  • literka — ż III, CMs. literkarce; lm D. literkarek zdr. od litera Pisać drobnymi literkami. Pierwsze literki imienia i nazwiska …   Słownik języka polskiego

  • monogram — m IV, D. u, Ms. monogrammie; lm M. y «znak utworzony najczęściej z dwu splecionych ze sobą liter, zwykle inicjałów czyjegoś imienia i nazwiska; używany jako podpis lub jako znak własności» Monogram jednoliterowy, dwuliterowy, kilkuliterowy. Złoty …   Słownik języka polskiego

  • panna — ż IV, CMs. pannannie; lm D. pannanien 1. «kobieta niezamężna, najczęściej młoda, dziewczyna» Dorosła panna. Dziewczynka wyrosła na piękną pannę. Panny wychodziły za mąż. ◊ Panna młoda «kobieta w dniu swego ślubu» ◊ Panna na wydaniu, pot. panna do …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»